Diagnostyka


Diagnostyka

Specjalistyczna i kompleksowa diagnoza

Proces diagnozy jest przeprowadzany przez certyfikowanych terapeutów posiadających uprawnienia do wykorzystania standaryzowanych narzędzi diagnostycznych. Terapeuci posiadają wykształcenie kierunkowe w zakresie oligofrenopedagogiki, logopedii, fizjoterapii oraz analizy stosowanej zachowania.

Wielospecjalistyczna diagnoza dzieci dokonywana jest z wykorzystaniem standaryzowanych narzędzi takich jak: Monachijska Funkcjonalna Diagnostyka Rozwojowa (MFDR), VB-MAPP, Profil Psychoedukacyjny: PEP-R oraz PEP 3, ADOS-2, SON-R 2–8, KORP, KOLD, diagnoza logopedyczna i fizjoterapeutyczna.

STOSOWANE TESTY

Diagnoza logopedyczna
Diagnozy logopedycznej dokonuje logopeda w oparciu o kwestionariusze badania mowy. W przypadkach dzieci niekomunikujących się werbalnie, wykorzystywana jest skala Magdaleny Grycmann „Sprawdź, jak się porozumiewam” - w celu oceny kompetencji komunikacyjnych. Na podstawie diagnozy często wspartej diagnozą specjalistów: foniatry, laryngologa, audiologa, neurologa, tworzone są indywidualne programy terapii logopedycznej. Indywidualnie, do potrzeb użytkownika, dobierana jest procedura wprowadzania systemu komunikacji wspomaganej lub alternatywnej. Diagnozy dokonuje logopeda posiadający pełne kwalifikacje, po szkoleniach z zakresu komunikacji alternatywnej i wspomagającej.
Fundacja współpracuje z PRKM MAKATON i korzysta ze wsparcia twórczyni polskiej wersji MAKATONU pani dr B. Kaczmarek.
Badanie testem KOLD daje logopedzie możliwość opracowania diagnozy opisowej, która stanowi platformę współpracy pomiędzy specjalistami w zakresie terapii dziecka.

Diagnoza fizjoterapeutyczna
Wczesna diagnoza i wczesne usprawnianie zwiększają szansę na prawidłowy rozwój dziecka i wyrównanie deficytów rozwojowych, głównie poprzez wykorzystanie: możliwości plastyczności mózgu oraz rozwoju prawidłowych mechanizmów kompensacyjnych. Dzieci rozwijają się bardzo dynamicznie w pierwszych latach życia. Uzasadnia się to: większą plastycznością mózgu małego dziecka i nieobecnością wadliwych stereotypów ruchowych. Ważna jest również profilaktyka i zapobieganie wadom postawy, poprzez niwelowanie i reedukację niewłaściwych nawyków. Dzieci z tzw. „grupy ryzyka” często wymagają wsparcia w postaci fizjoterapii. Sprawność ruchowa ma ogromny wpływ na rozwój funkcji poznawczych i ruchowych.

Wskazaniami do obserwacji, diagnostyki czy wczesnej rehabilitacji są: zaburzenia neurorozwojowe, opóźnienie rozwoju psychoruchowego, nieprawidłowy rozwój psychoruchowy. Dzieci z niepełnosprawnością umysłową, ze spektrum autyzmu często wykazują zaburzenia na poziomie sensorycznym, toteż wymagają zapewnienia wczesnego, długofalowego i wieloprofilowego procesu usprawniania.

Zanim jednak zaproponujemy rodzicom program rehabilitacji – musi być postawiona diagnoza. Fizjoterapeuta, po analizie dokumentacji medycznej dziecka i przeprowadzonym wywiadzie z rodzicami, dokonuje oceny. W procesie diagnozy opiera się na znajomości prawidłowego rozwoju, testach rozwojowych, wskaźnikach Integracji Sensorycznej.

Fizjoterapeuta w diagnozie korzysta z testów: Tinetti (rozszerzony), Babińskiego, testu palec-nos, rozszerzonej skali Lovetta, rozszerzonej skali Ashworth, testu 8 sekund w staniu na jednej nodze, testu-manewru Epley’a, zakresów ruchomości wg norm Zembatego oraz testu naśladownictwa dla dzieci - losowych 15 prób ruchów i pozycji ze zdjęć i testu ruchów naprzemiennych. Dodatkowo oceniane są umiejętności wykonania ruchów i ćwiczeń takich jak np.: pajacyk, kopanie piłki, unoszenie kończyn górnych nad głowę itp. w celu oceny potencjalnych zdolności sportowych dziecka i uczestnictwa w zajęciach wychowania fizycznego w dalszych etapach edukacji. Fizjoterapeuta dokonuje ponadto pomiarów metrycznych dotyczących oceny jakości postawy i długości kończyn.